SÜNEN EBU DAVUD

Bablar  –  Konular  –  Numaralar  

ET’İME BAHSİ

<< 3763 >>

NUMARALI HADİS-İ ŞERİF:

 

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ عَنْ الْأَعْمَشِ عَنْ أبِي حَازِمٍ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ مَا عَابَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ طَعَامًا قَطُّ إِنْ اشْتَهَاهُ أَكَلَهُ وَإِنْ كَرِهَهُ تَرَكَهُ

 

Ebû Hureyre (r.a)'den şöyle dediği rivayet olunmuştur:

 

Rasûlullah (s.a.v.) hiçbir zaman bir yemeği kötülememiştir. (Önüne gelen bir) yemekten hoşlanırsa onu yerdi, hoşlanmazsa yemezdi.

 

 

İzah:

Buhari, et'ime, menâkıb; Müslim, eşribe; Tirmizî, birr; Ahmed b. Hanbel, II, 467, 474, 479, 481, 495.

 

Bu hadis-i şerifte Rasûl-i Zîşan Efendimiz'in, önüne gelen bir yemeği kötülemediği ifade edilmektedir.

 

Hadis-i şerif sarihlerinin açıklamasına göre, Hz. Nebi'in bu tu­tumu mubah yemekler içindi. Fakat haram yemekler karşısındaki tutumu böyle değildi. Onları yemenin kötülüğünü anlatır ve ümmetini onları yemekten menederdi. Bu bakımdan âlimler mubah bir yemeği kötülemenin mekruh ol­duğunu söylemişlerdir.[Aliyyü'I-Kârî, Aynü'I-İIim, I, 272.]

 

Âlimlerden bazıları, Allah'ın yarattığı bir nimet olarak herhangi bir yemeği kötülemenin caiz olmadığını; fakat bir yemeğin, insanların pişirmesi ya da hazırlamasından doğan kusurunu söylemekte bir sakınca olmadığını söylemişlerdir. Ancak Hafız İbn Hacer'in açıkladığı gibi, yemeğin pişirilmesi veya hazırlanması ile ilgili olarak yemeğe yöneltilen bir tenkid eğer onu ha­zırlayanın kalbini kıracaksa o zaman bu neviden olan tenkidler de caiz olmaz.

 

Bu mevzuda İmam Nevevî şöyle diyor: "İnsanın önüne gelen bir yeme­ği; bu tuzludur, ekşidir, tuzu kıttır, iyi pişmemiştir gibi sözlerle tenkit et­mekten kaçınması yemek âdabındandır." İbn Battal da: "Dinen yenmesi meş­ru kılınan hiçbir yemekte ayıp ve kusur yoktur. Binaenaleyh helâl bir yeme­ği tenkidden kaçınmak İslâm âdabındandır" demektedir.

 

Ancak insanın tabiatı bazı helâl yemekleri yemekten hoşlanmayabilir. Böyle bir durumda o yemeği yememesi gayet tabiidir. Kişi hoşlanmadığı bir yemekle karşılaşınca Hz. Nebi'in yaptığı gibi hareket eder, yani ten­kit yöneltmeden yemeği yemekten kaçınabilir.